Terug in contact met coach en huisbezoeken

Corona en al die maanden thuiszitten hebben een flinke weerslag op het welbevinden van studenten. Dat merkte ook MBO Amersfoort. “Tijdens het onlineonderwijs raakten docenten het zicht op sommige studenten kwijt. Onze pedagogisch medewerkers zochten de studenten die van de radar verdwenen thuis op.” Arlette Maring, Gezonde School-coördinator MBO Amersfoort vertelt dat het aantal thuisbezoeken flink toenam in coronatijd. “Zo’n bezoek is de laatste stap, een ultieme poging om het contact met een student te herstellen.”

Bertie Peters is een van de zes pedagogisch medewerkers die (vanuit de afdeling Bedrijfsveiligheid) de studenten weer bij de les haalden. “Vaak waren het studenten die thuis niet de rust en de middelen hadden om afstandsonderwijs te volgen. Anderen hadden wel een eigen kamer en laptop, maar niet de motivatie of begeleiding.  Studenten zaten tot ’s avonds laat te gamen of hadden een avondbaantje, waardoor ze ’s ochtends de les misten. Zo raakten ze ‘uit contact’.”

Natuurlijk krijgen de mbo’ers niet na één gemiste les huisbezoek. Daar gaan meerdere stappen aan vooraf, te beginnen met een studieloopbaanbegeleider die iemand mist. Bertie: “Die gaat dan bellen, maar vaak neemt de student niet op. Houdt iemand zich twee weken stil, dan benadert de mentor ons. Wij vragen dan bij de Studentendienstverlening na of er dingen spelen. Vervolgens gaan we bellen. Meestal hebben we snel contact – studenten herkennen ons nummer niet – en vaak blijkt dan dat ze vooral bang zijn. Angst voor de reactie van hun docent, angst voor het achterstallige werk: dat maakt dat ze zich stilhouden.

Wij proberen die angst weg te nemen. We laten merken dat we willen helpen. Vaak is dat al genoeg om de student weer te laten bellen met de docent. Soms is de achterstand groot. Wij helpen dan het werk behapbaar te maken. Tijdens het afstandsonderwijs wezen we hen op locaties waar ze naartoe konden om hun schoolwerk te doen.” Arlette: “We zagen grote verschillen tussen opleidingen, en vaak waren het juist de hogerejaars waar de motivatie helemaal down the drain was. Dan dacht ik: ‘Joh je hoeft nog maar een jaar’.”

Sommige studenten nemen niet op als Bertie of een van zijn collega’s belt. Of ze komen de afspraken niet na. Pas dan komt het huisbezoek in beeld. “Wij gaan gewoon kijken, maakt niet uit waar een student woont – iedereen is waardevol. Laatst ben ik nog naar Maastricht gereden. We komen regelmatig voor niks, dan zijn de studenten ergens aan het werk, of ze doen niet open. Doen ze wel open, dan schrikken ze. Maar later is er opluchting. Dan zijn ze blij dat ze gezien en gehoord worden.”

Er is altijd een risico dat huisbezoek de situatie verergert, vertelt Bertie. “Denk aan echt kwetsbare studenten. Soms haken we dan Studentendienstverlening aan. Ook houd ik altijd rekening met de cultuur van de student. Stelt een vader of broer van een studente zich wat al te beschermend op, dan ben ik heel terughoudend met het delen van informatie.”

Ondertussen volgen de studenten weer onderwijs op locatie, maar het welbevinden van veel van hen blijkt door corona een deuk te hebben opgelopen. Dat signaleerde de Studentenraad en ook docenten ervaren meer afwijkend gedrag en incidenten. “Daarom hebben we een nieuwe functie gecreëerd: Trainer/coach weerbaarheid en veiligheid”, vertelt Arlette. “Die gaat studenten en medewerkers trainen, zowel individueel als in groepen.” De coach gaat ook helpen grensoverschrijdend gedrag aan te pakken, nieuwe docenten coachen en het management adviseren: op allerlei niveaus zal hij voor meer veiligheid gaan zorgen, verwacht Arlette.

Arlette: “Stel dat een teamleider een bepaalde ontwikkeling signaleert, bijvoorbeeld meer agressie. Dan organiseert de coach in overleg met de teamleider een sessie voor een aantal klassen of voor het docententeam. Het gewenste effect is dat de coach docenten zo ondersteunt dat zij kunnen focussen op de groep studenten die het goed doen. Met als belangrijk bijeffect: docenten behouden voor het onderwijs.”

Ondertussen zorgen ook Bertie en collega’s voor rust in de school. Zij spreken studenten aan die de huisregels niet volgen of lastig gedrag vertonen. Arlette: “Ik vind het mooi om te zien hoe jullie liefdevolle aandacht geven. Vanuit betrokkenheid, jullie willen hen goed begeleiden en binnenhouden. Bertie: “Als we het anders zouden doen, gaan de hakken in het zand. Ze moeten vaak frustraties kwijt. Laat ze maar schelden, ik heb een dikke huid. Daarna gaan we praten.”